Θα έχει γούστο!
Να ξαναπάρει ο Νίκος Πατέρας τα ηνία του Παναθηναϊκού και να βρεθεί απέναντι στον φίλο του, Βαγγέλη Μαρινάκη!
Δεν ξέρω αν είναι φίλος καρδιακός.
Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι... τα διοικητικά συμβούλια της Σούπερ Λιγκ θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον!
Εκρηκτικοί χαρακτήρες και οι δύο, που ξέρουν καλά ο ένας στον άλλον. Που γνωρίζουν τα μέσα τους, τα έξω τους και ό,τι θετικό ή αρνητικό κουβαλούν. Κοντολογίς αν την δουν εχθροί, η μάχη θα είναι σκληρή. Και δεν θα περιοριστεί στις δηλώσεις. Θα
εξαπλωθεί στις τάξεις των οπαδών…
Και οι δύο έχουν αυτή τη στιγμή πολύ υψηλά ποσοστά δημοτικότητας στις τάξεις των οργανωμένων και όχι μόνο. Παραμονές, δηλαδή, του Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός ή Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός εμείς θα έχουν να γράφουμε πολλά, τα μικρόφωνα των ραδιοφώνων θα παίρνουν φωτιά και οι κάμερες θα καταγράφουν εικόνες από την… ποδοσφαιρική Βαγδάτη!
Αν την δουν φίλοι, το σκηνικό θα είναι διαφορετικό. Θα μοιράσουν το καρπούζι στη μέση και ίσως γίνουμε μάρτυρες γεγονότων που δεν έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν. Για παράδειγμα να υπάρχουν και πάλι οργανωμένοι οπαδοί και των δύο ομάδων στο γήπεδο! Κάτι που έχει να γίνει πολλά χρόνια…
Και φυσικά δεν πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να τους δούμε να κάθονται δίπλα δίπλα στα επίσημα του ΟΑΚΑ ή στις σουίτες του Καραϊσκάκη, μιμούμενοι τους προέδρους της Μπάρτσα και της Ρεάλ. Να διαφημίζουν με στιλ και ύφος, δηλαδή, τη νέα τάξη πραγμάτων που θα έχει διαμορφωθεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Λέτε;
Αυτοί, πάλι, που αρέσκονται να συγκρίνουν το σήμερα με το παρελθόν, λένε ότι αυτή η σχέση θα θυμίσει κατά πολύ εκείνη που πρωταγωνιστούσε στο ελληνικό ποδόσφαιρο στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Τότε που ηγέτης του Ολυμπιακού ήταν ο Σταύρος Νταϊφάς και πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης.
Μικρός τότε, είχα ακούσει ένα σωρό ιστορίες. Πήγαινα στο γήπεδο και άκουγα ότι «είναι κουμπάροι και έχουν συμφωνήσει σε όλα». Πως «πρώτα θα παίρνει ο ένας το πρωτάθλημα, μετά ο άλλος». Δεν ξέρω αν τα είχαν συμφωνήσει. Πάντως, στην αρχή όντως το πάνω χέρι είχε ο Ολυμπιακός και αμέσως μετά ο Παναθηναϊκός…
Συγκυριακά, ο χουλιγκανισμός είχε ξεκινήσει στην Ελλάδα από την εποχή που δρούσαν εκείνοι οι δύο. Η καλύτερα από εκείνο το παιχνίδι της Πάτρας, που είχε λήξει (μέσα σε βροχή) 1-1 (Μητρόπουλος, Ρότσα -αν θυμάμαι καλά- τα γκολ). Λέτε συγκυριακά με την έναρξη της εποχής Μαρινάκη, Πατέρα να σημάνει και το τέλος της βίας στα ελληνικά γήπεδα; Δύσκολο. Όχι, όμως, ακατόρθωτο.
Απαραίτητη προϋπόθεση, πάντως, για όλα αυτά είναι να ξαναγίνει πρόεδρος του Παναθηναϊκού ο Πατέρας.
Όταν και αν γίνει, θα έχουμε να πούμε πολλά…
theplayer.gr
